Màster universitari en Estudis Avançats en Arquitectura: Contemporary Project

This research project deals with architectural consequences of increased human mobility – i.e. migrations. Its aim is to look at the phenomenon from an alternative perspective – from the point of view of the anthropological need to belong. Thus, the main problem area is the sense of belonging to a place and to a community. The goal of the research is to examine how this need is affected by migration processes and to define architectural consequences and responsibilities in this area. The initial hypothesis is that the need to belong exists also in temporary situations and therefore should be addressed by architecture. The main re-search question is: What are the needs entailed by extreme mobility and how can they be addressed by architecture? The objective of the research is to arrive at a set of needs of people in motion in order to put forward a proposal that addresses them. In order to examine the problem, anthropological, psychological and social perspectives have been adopted. Two main concepts of the research are mobility and belonging – their intersection is the focus of the thesis. The research is divided in 4 chapters. Apart from the Introduction (chapter 1), there are two more chapters that provide a theoretical background – chapter 2, dedicated to mobility, and chapter 3, dealing with belonging. Chapter 4 is en-tirely dedicated to case studies, meant to broaden the theoretical knowledge by confronting it with real-life examples. The focal point of the study of different cases is to derive strate-gies that foster the sense of belonging to a place and to a community. The final part of the research are the conclusions, where answers to the main research question and the sub-questions are summarized. The conclusions lead to a definition of needs and, subsequently, specific architectural guidelines and to the proposal. The proposal takes form of a strategy that can be implemented in multiple locations. The execution of the strategy is illustrated in the last chapter of the thesis, which is devoted to the prototype designed for Barcelona. Among the findings of the research, the main conclusion is that the need to belong exists in temporary situations – accordingly, there are strategies that enhance the sense of belong-ing. These findings informed a great part of the design process.

Niniejsza praca magisterska jest próbą zmierzenia się z problemem migracji - jej celem jest analiza oddziaływania wzmożonej mobilności na architekturę. Wpływ ten został zbadany przez pryzmat ludzkiej potrzeby przynależności do miejsca i wspólnoty. Punktem wyjścia do badań jest hipoteza, że potrzeba ta występuje również w sytuacjach tymczasowych i przejściowych. Badanie ma na celu rozpoznanie, w jaki sposób procesy migracyjne wpływają na potrzebę przynależności. Głównym pytaniem pracy jest: Jakie są potrzeby grup migracyjnych i w jaki sposób mogą być one realizowane za pomocą kształtowania przestrzeni? Odpowiedź na pytanie ma na celu zidentyfikowanie potrzeb różnych grup migracyjnych i przełożenie ich na język architektury. Badania dwóch głównych idei - mobilności i przynależności - prowadzone są z perspektywy antropologii, psychologii i socjologii. Praca podzielona jest na 4 rozdziały. Oprócz Wstępu (rozdział 1), dwa początkowe rozdziały zapewniają tło teoretyczne badania - rozdział 2 poświęcony jest mobilności, rozdział 3 natomiast - przynależności. Oba oparte są na przeglądzie literatury. Rozdział 4 zawiera studia przypadków, których celem jest pogłębienie wiedzy, zdobytej w części teoretycznej. Wspólnym mianownikiem wszystkich badanych przypadków jest idea przynależności do miejsca i wspólnoty. Wynikiem badań jest zbiór strategii, które mogą zostać wykorzystane przy kształtowaniu przestrzeni, która spełnia potrzeby osób w tymczasowych sytuacjach. Ostatnią częścią badań są wnioski, które zawierają odpowiedzi na pytanie główne badania i pytania pomocnicze. Wnioski z badań prowadzą do zbioru potrzeb migrantów oraz wytycznych do kształtowania przestrzeni. Odpowiedź projektowa przybiera kształt strategii, która może zostać wdrożona w róznych lokalizacjach. Przykładowe użycie strategii jest zaprezentowane w rozdziale 5, poświęconym projektowi prototypu dla Barcelony. Głównym wnioskiem z pracy badawczej jest potwierdzenie hipotezy o istnieniu potrzeby przynależności do miejsca i wspólnoty nawet w tymczasowych i przejściowych sytuacjach. Ponadto za pomocą odpowiedniego ukształtowania przestrzeni możliwe jest wzmacnianie przynależności.