dc.contributor |
Universitat Ramon Llull. Facultat de Psicologia, Ciències de l’Educació i de l’Esport Blanquerna |
dc.contributor.author |
Gómez García, Patricia |
dc.date.accessioned |
2020-05-13T10:30:56Z |
dc.date.available |
2020-05-13T10:30:56Z |
dc.date.issued |
2018 |
dc.identifier.uri |
http://hdl.handle.net/2072/375863 |
dc.description |
TFM del Màster Universitari en Psicologia General Sanitària tutoritzat per Maria Antonia Gómez Hinojosa |
dc.format.extent |
35 p. |
dc.language.iso |
spa |
dc.rights |
L'accés als continguts d'aquest document queda condicionat a l'acceptació de les condicions d'ús establertes per la següent llicència Creative Commons:http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ |
dc.rights |
© L'autor/a |
dc.source |
RECERCAT (Dipòsit de la Recerca de Catalunya) |
dc.subject.other |
Psicologia clínica -- TFM |
dc.subject.other |
Trastorn límit de la personalitat -- TFM |
dc.subject.other |
Drogoaddicció -- Aspectes psicològics -- TFM |
dc.subject.other |
Teràpia sistèmica (Teràpia familiar) -- TFM |
dc.title |
“Lo llevo en los genes”. Abordaje psicoterapéutico del Trastorno Límite de la Personalidad con consumo de cannabis desde el modelo sistémico. Estudio de caso |
dc.type |
info:eu-repo/semantics/masterThesis |
dc.embargo.terms |
cap |
dc.rights.accessLevel |
info:eu-repo/semantics/openAccess |
dc.description.abstract |
El presente trabajo está dedicado a describir el caso de Jero, un paciente de 21 años
con Trastorno Límite de Personalidad (TLP) y adicción al cannabis, y como ha sido
su proceso terapéutico abordado desde el modelo sistémico llevado a cabo en la
unidad de Terapia Familiar del Hospital de la Santa Creu y Sant Pau. Se ha escogido
este caso por ser representativo de una excelente alianza terapéutica y porque el TLP
es uno de los trastornos más estudiados desde la corriente sistémica y para el que hay
un abordaje a nivel familiar más concreto. A partir de hipótesis relacionales se
construyó el diagnóstico relacional necesario para poder plantear la intervención
familiar. Se han llevado a cabo intervenciones individuales con el paciente y también
familiares, trabajando sobretodo con madre e hijo, pero también en ocasiones se ha
convocado a la pareja conyugal, al grupo de pares y a la hermana del paciente. La
intervención ha ido dirigida a la identificación de los patrones disfuncionales de
comunicación y su modificación, a la construcción de un espacio de expresión
emocional entre madre e hijo y a la reparación de la vivencia de abandono del
paciente por parte de su madre. La construcción y el mantenimiento de la alianza
terapéutica con el paciente, así como con su madre, ha sido básica para su mejora
paulatina. |